Ο «Θαργήλιος άρτος των απαρχών».

Ο «Θαργήλιος άρτος των απαρχών».

Δήμητρα - Χλόη, Μεγάλη μητέρα. Καθάρισέ με απο την αρώστια που (δικαίος) έστηλε ο Δήλιος Θαργήλιος Απόλλωνας... Μα πιο πολύ καθαρισέμε απο την ντροπή που γενούν τα ατοποίματα μου. Γνωρείζω πως «Φαρμακοί», δεν θα στολιστούν, με φύλα και καρπούς συκιάς, για μενα... Ούτε θα είθελα κάποιος άλλος «αντιπαθείς» στην Πόλη, να διοχθεί, στη θέση μου! (Εγώ είμαι ο πιο ποταπος απο όλους») Μάρτυράς μου, όμως, ή Άρτεμης, η παρθένα - κυνιγύτρα των δασών, πως, ότι έκανα, το έκανα απο ανοησία και όχι απο υπεροψία απέναντι στους Θεούς! Δέξου, απο εμένα, Μητέρα, το «Θάργηλο - άρτο των απαρχών», και καθάρισέμε! (*)

(*) «Θαργήλια» Γιορτή 6-7 Θαργηλιώνος - 7 μήνας Αττικού Ημερολογίου. (Μάις) Γιορτή καθαρμού που γείνωνταν 6-7 Θαργηλιώνος, τον 7 μήνα του Αττικού ημερολογίου... τον Μάιο δηλαδή. Γείνωνταν προσφορες με άρτους φτιαγμένους απο ΑΠΑΡΧΈΣ συγκομιδης... Ταυτόχρονα, δύο αντιπαθείς «Φαρμακοί», στολίζωνταν με Σύκα και διόχνωνταν απο την Πόλη. Έτσι τυρίτο το έθιμο του (Ελληνικού και όχι Βιβλικού) «αποδιοπομπέου τράγου» στην αρχαία Αθήνα, αλλα και αλλού με παραλαγές.

Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010

Δία, πατέρα θεών και ανθρώπων, Xαίρε!


.................................................................................................
http://el.wikipedia.org/wiki/Δίας_(μυθολογία)
.................................................................................................

Δία, Τιμημένε Πανώριε Τιτάνα. Κρονίδι, πατέρα θεών και ανθρώπων.
Θεέ τριαδικέ... Ολύμπιε, Eνυάλιε, Πόντιε, Εύξηνε, Ξένιε...
που τον «Κόσμο» εξουσιάζεις με δύναμη, θέληση και φρόνηση.
και που τίποτα δεν μπορεί να γίνει στο βασίλειο σου, χωρίς τη θέληση σου.
Ισάξιε αδελφέ του Ποσειδώνα και του Άδη, που όμως, αφέντης στέκεις και στους δύο!

Eσύ που τον «παιδοφάγο» Κρόνο σταμάτησες, πριν αυτός καταβροχθίσει τα πάντα...
και που τα τρομερά γεννήματα της Μάνας Γης φυλάκισε στα έγκατα της...
Eσύ Τιτανομάχε, Γήγαντοκτόνε και φοβερέ εξολοθρευτή Τεράτων τρομερών...
Θεϊκέ τιμωρέ, που με τον κεραυνό σου... κάθε άφρονα επαναστάτη υποτάσεις...
Eσύ μόνο είσαι ο Κάτοχος και ο παροχέας της ζωής και του θανάτου στους Βροτούς!

Δία Πατέρα, Θεέ Δημιουργέ, Φιλάνθρωπε,
...που Θεούς, Θεές και Νύμφες γέννησες σε γη, θάλασσα και αέρα...
...που Θεϊκούς γιούς έσπειρες, Hμίθεους και βασιλείς και Ήρωες αντρείωσες...
...που τα θνητά τα γένη έφτιαξες και ανάθρεψες, των πολύβουων ανθρώπων,
...και που μεγαλόψυχα, τους Βροτούς άφησες να κυριέψουν τη γη...

Ζευς - Nου Θεϊκέ! Tιτάνιε σύζυγε και ανυπέρβλητε εραστή, μοναδικέ.
που Κόσμους ανόμοιους ενώνεις και που τους κάμεις να γεννούν θαυμαστά.
Που με τα αντίθετα, τα όμορφα, τα περίεργα και τα διαφορετικά ζευγαρώνεις
και που ΟΛΑ... είτε με βία, είτε με αγάπη και σοφία ...τα ρίχνεις στο κρεβάτι σου,
τα γονιμοποιείς... και τα πληθαίνεις.

Υπέρμαχε και Aνίκητε... που όλοι στις μάχες σε επικαλούμαστε ως «Δια- Σώτηρ»,
Θεέ τριαδικέ. Ανεπανάληπτε Δημιουργέ, σπλαχνικέ Συντηρητή και σοφέ Καταστροφέα...
Μοναδικέ, που και μέσα από τους ναούς των άλλων Θεών... εσένα επικαλούμαστε,
γνωρίζοντας πως, ΟΛΟΙ και ΟΛΑ, τίποτα άλλο δεν είναι, παρά εκπορεύσεις σου!
Σε εσένα προσπέφτουμε ταπεινά... Έλεος ζητάμε, με συντριβή και ελπίδα.

Δία-Πατέρα, γνωρίζουμε πως η ύβρεις που επιτελέστηκε είναι μεγάλη...
όμως, ένα σου ζητάμε... Mη μας απαρνηθείς ούτε στα δύσκολα, ούτε στα εύκολα.
Γεννήτορα των Ελλήνων, προστάτεψε τη γέννα σου...
Από τα κακά, τα ανόσια και τα άδικα της γενιάς μας... ξέκοψέ μας!
Σβήσε τα παλιά... και «μέτρα» μας, από εδώ και πέρα, αλλιώς!

Δία, πατέρα θεών και ανθρώπων, Xαίρει!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου