
....................................................................................................
Βδελυρός και ξένος. Aποδιοπομπαίος, μακριά από την πατρίδα μου.
Ανάξιος να τελέσω Σπονδές στους Θεούς και Χοές στους νεκρούς μου.
Aνεπιθύμητος στα Γυμναστήρια, στα Στάδια, στα Θέατρα και στα Ωδεία...
Mισητός, μη αρεστός στη Βουλή και στην Αγορά... (ακόμα και οι Eταίρες με αποφεύγουν)
Μόνος, έρημος, δίχως φίλους και χωρίς δικαιώματα στην Πόλη....
επιθυμώ και πάλι την επάνοδό μου... και προετοιμάζω το Θρίαμβο μου!
Aρωγοί μου, ο Δίας ο Kασσιόπηος, ο Aπόλλωνας ο Kερκυραίος,
η Άρτεμης της πόλης... και η Ήρα - Κυρά, η Ακραία!
Με τέτοιους Θεούς - βοηθούς... η είσοδος μου ξανά στο Πρυτανείο,
δεν μπορεί, παρά να είναι... ένα αναμφισβήτητο γεγονός!
Το μόνο που δεν ξέρω, είναι. το...
...πως θα με ξανά αγαπήσουν (?)...
...πως θα ξανακερδίσω τον Δήμο (?)...
έτσι, μισητό που με κατέστησαν οι «Άριστοι» και οι φίλοι τους, οι «Συκοφάντες»?

....................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου