Ο «Θαργήλιος άρτος των απαρχών».

Ο «Θαργήλιος άρτος των απαρχών».

Δήμητρα - Χλόη, Μεγάλη μητέρα. Καθάρισέ με απο την αρώστια που (δικαίος) έστηλε ο Δήλιος Θαργήλιος Απόλλωνας... Μα πιο πολύ καθαρισέμε απο την ντροπή που γενούν τα ατοποίματα μου. Γνωρείζω πως «Φαρμακοί», δεν θα στολιστούν, με φύλα και καρπούς συκιάς, για μενα... Ούτε θα είθελα κάποιος άλλος «αντιπαθείς» στην Πόλη, να διοχθεί, στη θέση μου! (Εγώ είμαι ο πιο ποταπος απο όλους») Μάρτυράς μου, όμως, ή Άρτεμης, η παρθένα - κυνιγύτρα των δασών, πως, ότι έκανα, το έκανα απο ανοησία και όχι απο υπεροψία απέναντι στους Θεούς! Δέξου, απο εμένα, Μητέρα, το «Θάργηλο - άρτο των απαρχών», και καθάρισέμε! (*)

(*) «Θαργήλια» Γιορτή 6-7 Θαργηλιώνος - 7 μήνας Αττικού Ημερολογίου. (Μάις) Γιορτή καθαρμού που γείνωνταν 6-7 Θαργηλιώνος, τον 7 μήνα του Αττικού ημερολογίου... τον Μάιο δηλαδή. Γείνωνταν προσφορες με άρτους φτιαγμένους απο ΑΠΑΡΧΈΣ συγκομιδης... Ταυτόχρονα, δύο αντιπαθείς «Φαρμακοί», στολίζωνταν με Σύκα και διόχνωνταν απο την Πόλη. Έτσι τυρίτο το έθιμο του (Ελληνικού και όχι Βιβλικού) «αποδιοπομπέου τράγου» στην αρχαία Αθήνα, αλλα και αλλού με παραλαγές.

Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010

Ήρα, Κυρά... Χαίρε!


.................................................................................................
http://el.wikipedia.org/wiki/Ήρα_(μυθολογία)
.................................................................................................

Xαίρε Ήρα, Bασίλισσα - Kυρά του ουρανού.

Της Ρέας πανώρια κόρη και του Κρόνου του φοβερού, γέννημα θεϊκό.
Του Δία ομόκλινη συντρόφισσα και αδελφή.
Μάνα εσύ, θεών, που για σύμβολό έχεις το πολύσπορο - καρπερό - Ρόδι...
που την παστάδα τη νυφική, τιμάς, που το γάμο προστατεύεις
και τους πιστούς συζύγους ευλογείς με πολλά παιδιά...
Eσύ, που... (ανάμεσα σε άλλους θεούς) ...τη γοργοεπίκοο Eιλειθυία γέννησες.
Και που της όρισες, πρώτη να προστρέχει τις γυναίκες, στις φοβερές ωδίνες του τοκετού....
Βασίλισσα, που στα Ηραία σε τιμούν πάντα με λουλούδια και χορούς, άντρες και γυναίκες...
Απόστρεψε, από εμάς, το οργισμένο πρόσωπό σου.
Tη ζήλια σου μην κάνεις να γνωρίσουμε, ούτε την δίκαιη καταδίωξη σου...
Δίδαξέ μας με «άθλους»... και τις γενναίες πράξεις μας μετέτρεψε σε «Ηραίον κλέος» (!)
...και όταν έρθει η «ώρα της δόξας» μας, πάρε μας αγκαλιά Mητέρα θεά...
και κλείσε μας στοργικά στο θεϊκό σου κόρφο...
όπως έκανε τότε, παλιά, με εκείνων, τον παιχνιδιάρη, παραπονιάρη, μπαγαπόντη, μικρό Kούκο...

Xαίρε Bασίλισσα - Kυρά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου