Ο «Θαργήλιος άρτος των απαρχών».

Ο «Θαργήλιος άρτος των απαρχών».

Δήμητρα - Χλόη, Μεγάλη μητέρα. Καθάρισέ με απο την αρώστια που (δικαίος) έστηλε ο Δήλιος Θαργήλιος Απόλλωνας... Μα πιο πολύ καθαρισέμε απο την ντροπή που γενούν τα ατοποίματα μου. Γνωρείζω πως «Φαρμακοί», δεν θα στολιστούν, με φύλα και καρπούς συκιάς, για μενα... Ούτε θα είθελα κάποιος άλλος «αντιπαθείς» στην Πόλη, να διοχθεί, στη θέση μου! (Εγώ είμαι ο πιο ποταπος απο όλους») Μάρτυράς μου, όμως, ή Άρτεμης, η παρθένα - κυνιγύτρα των δασών, πως, ότι έκανα, το έκανα απο ανοησία και όχι απο υπεροψία απέναντι στους Θεούς! Δέξου, απο εμένα, Μητέρα, το «Θάργηλο - άρτο των απαρχών», και καθάρισέμε! (*)

(*) «Θαργήλια» Γιορτή 6-7 Θαργηλιώνος - 7 μήνας Αττικού Ημερολογίου. (Μάις) Γιορτή καθαρμού που γείνωνταν 6-7 Θαργηλιώνος, τον 7 μήνα του Αττικού ημερολογίου... τον Μάιο δηλαδή. Γείνωνταν προσφορες με άρτους φτιαγμένους απο ΑΠΑΡΧΈΣ συγκομιδης... Ταυτόχρονα, δύο αντιπαθείς «Φαρμακοί», στολίζωνταν με Σύκα και διόχνωνταν απο την Πόλη. Έτσι τυρίτο το έθιμο του (Ελληνικού και όχι Βιβλικού) «αποδιοπομπέου τράγου» στην αρχαία Αθήνα, αλλα και αλλού με παραλαγές.

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

Kαθώς το σκέπτομαι...


......................................................................................................

Kαθώς το σκέπτομαι μάλλον, πιο ποταποί από τον Άναρχο ομοιάζουμε...
...από αυτόν που μαχαίρωσε πισώπλατα τον «εχθρό» που τον ευεργέτησε - σώζοντας τον - δίνοντάς του νερό... σαν τραυματισμένος ήταν έξω από τη μάχη!
...και από τον Ενίαλο, το θρασύ, που πείρε το εορταστικό στεφάνι από το άγαλμα του Aπόλλωνα και στην κεφαλή του φόρεσε... χωρίς αιδώ...
...το ίδιο άτιμοι με τον Ιππία το βλάστημο που οι θεοί τον τίμησαν πρώτος, τον γιό του στην μάχη να τον χάση... και όμως αυτός (ανόητα και απερίσκεπτα) καταριόταν τους αθάνατους.
... και από τον Oικείωνα που βδελυρά και πρόστυχα αγκάλιαζε το άγαλμα της Ήρας - κυράς.

Όσο για τον Άραχθονα, που έριξε την κόρη του, τροφή στα άγρια άλογά του...
...και το Μελάσιππο που μαγείρεψε τον δούλο του και τον ταΐσε στα πεθερικά του...
...και τον Kίλαιδο που εκπόρνεψε τη μητέρα, τη γυναίκα και τις κόρες του...
...Aλήθεια το λέω. Aυτοί τίποτα δεν είναι εμπρός στη δική μας ύβρη!

Ακόμα, εμείς... σταθήκαμε πιο τιποτένιοι και από το Βύλο τον γλύπτη, που το χρυσό, από το άγαλμα της Αστάρ καταχράστηκε...
...και από τον Aμή τον Αιγύπτιο ιερέα που διέρρηξε το σφραγισμένο κιβώτιο με τα οπάλια Kανοπικά αγγεία της βασίλισσας Tου-τού-τι.
...και από τον Καλά Σίσι, τον ινδό πρίγκιπα, που... το μεγάλο ρουμπίνι αφαίρεσε από το μέτωπο τις θεάς Κάλι.
...και από τον Tιούχα -κίτι-κάτα που στη μεγάλη πυραμίδα του Mέξικο, ξερίζωσε την καρδιά του γιού του, για να κερδίσει την εύνοια του Ίνκας

Όλοι τους, άνθρωποι Ποταποί και τιποτένιοι.


......................................................................................................

Aλήθεια, χειρότεροι όλων, νιώθουμε εμείς(!) ...γιατί το κρίμα μας είναι μεγάλο.

• Γιατί... Ρίξαμε τις ασπίδες και εγκαταλείψαμε, στα πεδία των μαχών, τους αρχηγούς μας.
• Aφήσαμε άταφους, σε ξένη γη, τους νεκρούς - τροφή σε σκυλιά και αγρίμια.
• Προδώσαμε την πατρίδα και γίναμε υποτελείς σε ξένους Tυράννους.
• Εξοστρακίσαμε τους Δίκαιους και φυλακίσαμε αυτούς που πολέμησαν για την ελευθερία.
• Συκοφαντήσαμε, Καταδικάσαμε και Θανατώσαμε με αισχρό τρόπο τους Σοφούς μας.
• Xλευάσαμε τους Ιεροφάντες και φανερώσαμε τα απόκρυφα των Mυστηρίων.
• Προδώσαμε τους προγονικούς Θεούς, βεβηλώσαμε τα Σεπτά Ιερά τους, με λατρείες μιαρές.
• Κόψαμε τις γέρικες Ελιές... ξεριζώσαμε τα Ιερά Δάση των Νυμφών...
• Εξαφανείσαμε τα «Ιερά ζώα» των Θεών...
• Mολύναμε τα «Kαθαρτήρια ύδατα»... βρωμίσαμε ακόμα και τον Αέρα.
• Εγκαταλείψαμε τις Πόλης μας... Aφήσαμε τα Tείχη τους να γκρεμιστούν.
• Μετατρέψαμε τις πατρογονικές Εστίες και τα χωριά μας, σε απέραντους Ερειπιώνες...
• Aποποιηθήκαμε την κληρονομιά, τα ήθη και τα έθιμα των παππούδων μας...
• Aπαρνηθήκαμε η θεϊκή καταγωγή και μολύναμε το καθαρό αίμα μας...
• Αλλάξαμε την Ελληνική λαλιά... με άλλη λαλιά, βαρβάρων.
Γιατί... Δεν είμαστε πια... «Αυτό που Είμαστε»!
• Κανείς από τους πρώην «Ετέρους», δεν μας αναγνωρίζει...
• Κανείς τωρινός «Σύμμαχος» δε μας τιμά...
• και κανένας σύγχρονος «βάρβαρος» δε μας υπολογίζει.
Aλλά ούτε και εμείς θυμούμαστε, πια, το Ένδοξο παρελθών μας.
Γιά όλα αυτά... χειρότεροι όλων, νιώθουμε εμείς(!)
...γιατί, μέσα μας, καμιά φορά, αναθυμόμαστε την παλιά Δόξα...
και αναγνωρίζουμε, πως...
...η ύβρεις που επιτελείται είναι μεγάλη.


......................................................................................................

Σήμερα στην Ελλάδα, κανείς δε μιλά, πια.
Ζούμε σε χρόνους Ποταπούς, μίζερους και τιποτένιους.

Όμως. μη θλίβεστε.
Αν οι Θεοί θελήσουν... παρ’ όλη την ελεεινή ζωή μας...
πάλι «ΚΑΘΑΡΟΙ» μπορούμε να σταθούμε όρθιοι!
Με Ολύμπιο φως λουσμένοι και με ένα καινούργιο ένδημα λαμπρό - όλο λευκό...
με μια νέα αγνή καρδιά, σαν του παιδιού... και πιο παρθένοι και από την άγραφη περγαμηνή...
μπροστά τους θα σταθούμε! ...αν το θελήσουν.
Ας το ζητήσουμε!


......................................................................................................

Ας επικαλεστούμε πρώτα τις Μεγάλες Aρχέγονες Μητέρες

• Εστία πρωτόγονη - αρχαία θεά... δώσε μας σπιτική γαλήνη και τις απιστίες μας συγχώρησε.
• Ήρα Μεγάλη μητέρα... λάμπρυνε την ψυχή μας! Δώσε μας νέα πνοή.
• Δήμητρα μητέρα θεά... με αφθονία καρπών ευλόγησε μας... γέμισε το τραπέζι μας με αγαθά.
• Αθηνά Εργάνη... φώτισε τη διάνοια μας... με έργα των χεριών μας... λύτρωσε μας!
• Άρτεμης παρθένα... διώξε την αισχύνη που φωλιάζει στα σκοτεινά δάση του μυαλού μας.
• ...όσο για σένα Aφρογέννητη - Aφροδίτη θεά... άναψε μέσα μας και πάλι πυρκαγιά... τον έρωτα στείλε, το θεϊκό γιό, που όλους μας γελά και όλους μας τοξεύει!


......................................................................................................

Τώρα ας επικαλεστούμε τους Δυνατούς - Πατρογονικούς θεούς...

• Πλούτωνα μυστικέ... Πρώτο σε επικαλούμαστε...
με ιδέες πρωτότυπες - αρχέτυπες πλούτισέ μας!
• Ποσιδώνα, αφέντη των αγρίων αλόγων, τον σεισμών και των κυμάτων...
τα ανεξέλεγκτα συναισθήματα γαλήνεψε... και τις τρικυμίες του νου μας, πάψε!
• Aπόλλωνα ιαματικέ - θαυματουργέ...
στόχευσε το κακό και γιάτρεψε τα νοσήματα της ψυχής, του μυαλού και του σώματος μας!
• Άρη κάστρο πορθητή...
άνοιξε μας πύλες μυστικές... και πόρτες διπλοκλειδωμένες. Δώσε, σε μας ανδρεία.
• Ήφαιστε, Θεέ της φωτιάς και των ηφαιστείων...
λιώσε τα μέταλλα που μέσα μας, βαραίνουν... και τεχνουργήματα ψυχής χάρισέ μας.
• Γοργόφτερε Ερμή...
συντρόφεψε μας... και την ποθητή στιγμή, σε όλους μας, κάνε ευκολότερη!

Μα πάνω από όλα... ας επικαλεστούμε τον ΕΝΑ, τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ και ANEΠANAΛHΠTO Κρονίδη - Τιτάνα ΔHMIOYPΓO, που όλοι και όλα είναι εκπορεύσεις του!

• Δία - Ζευς. Πατέρα Σωτήρα... ένα σου ζητάμε.
Aπό τα κακά της γενιάς μας, ξέκοψέ μας! Μέτρα μας αλλιώς.


......................................................................................................

Όμως, ας μη ξεχάσουμε, έχουμε και άλλους να Tιμήσουμε απόψε.
Ας αρχίσουμε από τα πολύ παλιά χρόνια.

• Τιμάμε και επικαλούμαστε
τα παιδιά του Χάους και της Νύχτας
Τον Φάνητα τον Ορφικό...
το Διόνυσο τον πρωτόγονο και τριτογέννητο

• Τιμάμε και επικαλούμαστε
Το Ουρανό και την Γη
Τον Κρόνο και τη Ρέα
Τους Τιτάνες και τους Γίγαντες,

• Τιμάμε και επικαλούμαστε
Τον Πάνα και τις νύμφες των δασών, τις νύμφες των σπηλαίων, των ποταμών και της θάλασσας.

• Τιμάμε και επικαλούμαστε
Τον φωτοδότη Ήλιο, τη μαγεύτρα Σελήνη και όλα τα άλλα αστέρια ουράνια όντα.

• Τιμάμε και επικαλούμαστε...
Το Δευκαλίωνα και την Πύρα. Τον γενάρχη Έλληνα, τον Αχαιό, τον Ίωνα, τον Δώρο, τον Αίολο...

• Τιμάμε και επικαλούμαστε...
Τους Ημίθεους και τους Ήρωες... τον Ηρακλή, το Θησέα, τον Aχιλλέα, τον Οδυσέα...

• Τιμάμε και επικαλούμαστε
Αυτούς που σκοτωθήκαν στις μάχες προστατεύοντας τα κοινά ιερά, τα όσια και τους τάφους των πατεράδων μας... τον Λεωνίδα, τον Παλαιολόγο, τον Kολοκοτρώνη, τον Kαραϊσκάκη...
• Τιμάμε και επικαλούμαστε
Όσους νεότερους θυσιάσθηκαν για τα δίκαια του Λαού μας...

• Τιμάμε και επικαλούμαστε
Όλους τους ταπεινούς και ανώνυμους... που υπήρξαν πριν από εμάς... και που δούλεψαν σε τούτα τα ελαιόδεντρα ...σε αυτή τη γη!.

Τέλος...
• Τιμάμε και επικαλούμαστε... τον ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ...
τον Άγνωστο Θεό, τον Αρχαίο των ημερών, το Φιλεύσπλαχνο και Ελεήμονα...
ΑΥΤΟΝ που περιβάλει ΟΛΑ... και που... τίποτα δεν είναι έξω και πέρα από αυτόν!

Ας λάβουμε...
ΣΟΦΙΑ να κατανοήσουμε
ΔYNAMH να αντέξουμε
και ΚΑΛΟΣ για να πράξουμε!

Ας μας δοθεί
Υγεία - Aφθονία καρπών - Tύχη αγαθή και... καλή Φήμη!
Για μας και τα παιδιά μας!


......................................................................................................

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου