.................................................................................................
http://el.wikipedia.org/wiki/Άδης_(μυθολογία)
.................................................................................................
Θεέ τριαδικέ, ισάδελφε του Δία και του Ποσειδώνα.
Κρονίδι - Τιτάνα τιμημένε, που τον «Κάτω Κόσμο» εξουσιάζεις...
και που τίποτα δεν επιτρέπεις να ξεφύγει από το βασίλειο σου.
Eσύ, Θεέ - κάτοχε - παροχέα του μυστικού υπόγειου πλούτου,
που για υποταχτικούς σου έχεις τον Κέρβερο και τον Χάροντα
και που, με «Νερό της Λήθης» κερνάς, πλούσια τους επισκέπτες σου...
Πλούτονα βασιλιά, θεϊκέ σύζυγε της Περσεφόνης της μυστικής(!)
που όλα τα γνωρίζει αυτή, από εσένα και που τίποτα δεν φανερώνει.
Kρυμμένε - αόρατε Tιτάνα, που αφανής παραμένεις σε κάθε βροτό...
Άδη εσύ, θεέ, που διαφεντεύεις πάντα το τέλος των ανθρώπων
Δία του «Κάτω Κόσμου», αδιαφιλονίκητε αφέντη του «πέρα από εδώ»
Κρονίδη, απόκρυφε και σκοτεινέ, που σε σένα όλα αναπόφευκτα καταλήγουν
Καλό δέξου μας στο βασίλειο σου και δώσε μας θέσεις αντάξιες των πράξεών μας...
όχι των ποταπών που πράξαμε, αλλά αυτών που είχαμε στο νου και στην καρδιά μας!
Δείξε εύνοια και απέτρεψε τους φοβερούς Kριτές σου από το να μας κατά κρίνουν.
Ας μας «μετρήσουν» από τις αγαθές προθέσεις και όχι απ’ ότι δεν πραγματώσαμε!
Μα, ώσπου να σταθούμε ικέτες στο χθόνιο σκιώδες βασίλειο σου...
δώσε μας Δία - Πλούτονα πλούτο σε αγαθά, σε συναισθήματα σε αρετή και σκέψεις!
Δία - Άδη - Πλούτονα τριαδικέ, Xαίρε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου